Mijn Leven

Met de vette gourmet-geur nog in mijn haar, en de restanten gezelligheid nog op tafel, heb ik mezelf in een gemakkelijke stoel geplant voor het knapperende haardvuurtje. Ik voel me goed. Helaas was ik al voor de zoveelste keer op rij ziek met kerst. Of in ieder geval; verkouden. Het hele jaar heb ik er amper last van, en uitgerekend met kerst steekt het de kop op. Echt fijn hoor, om met je rode kokkert aan tafel te zitten en met je rooddoorlopen ogen en bleke hoofd op alle foto’s te staan. Heerlijk aandenken voor de jaren erna. Ik weet gewoon nú al dat ik me woest aantrekkelijk zal voelen, wanneer we na een lange tijd de foto’s terug gaan kijken. Veel erger dan dit kan het niet. Vorig jaar had ik nog mijn best gedaan om mezelf in een uitverkoop-kerstjurkje te wurmen. Nog nooit eerder aan gehad, behalve in het pashokje en dan op DE dag van kerst verschijn je als een glanzende kerstbal ten tonele (inclusief neus). “Jongens, Miss Rudolph has arrived” roep ik nog om me heen, om de