Too blessed to be stressed

In m’n pashokje klonk het liedje wat ik al zo vaak gehoord had. Toepasselijk genoeg kwam het zinnetje “Love your curves and all your edges, all your perfect imperfections” direct binnen, terwijl ik met mn vergrootglas voor de spiegel stond in te zoomen op al die curves en imperfections... Ik neuriede zachtjes mee, en daar ging het gordijntje al weer open. “Past ie goed?” Ik bekijk mezelf in de spiegel. Een beetje onzeker, na al die maanden te hebben gefocussed op alles behalve dit, keek ik mezelf voor het eerst weer eens écht aan. Ik zag mijn slecht passende BH op het krukje liggen. Een beetje weggemoffeld onder de andere kledingstukken. Mijn haar hing absoluut fout, in sliertjes om mijn hoofd heen, en mijn huid zag er wit en droog uit. Aantrekkelijk voelde ik me zeker niet. Eerder verwaarloosd. Ze had het goed gezien, die buurvrouw van me. Het werd weer eens tijd voor me-time.

“Ja… hij zit wel goed denk?” En ik kijk de zelfverzekerde verkoopster aan. Zij zal het vast beter zien, dacht ik. Ze trekt de bandjes op mijn schouders wat aan, en neemt even in zich op wat ze ziet. Vervolgens lacht ze; “Probeer deze nog maar eens, misschien voel je je daar beter in” en ze schuift het gordijntje weer dicht. Ik bekijk het exemplaar, en merk dat ik langzaam wat ontdooi. Het was best spannend deze verrassing. Vooral omdat ik al veelste lang niet uit mijn comfort zone geweest was. En daar ging ik dan… een lingeriezaak in!! Hoe lang was ik dáár al niet meer geweest?? En nu werd ik volledig in de watten gelegd. Mijn lieve buurvrouw had ons leven van een afstandje gevolgd, en geconcludeerd dat het tijd werd voor een duwtje in de rug. En hier stond ik dan. Deel 1 van haar plan uit te voeren. De spijker op z’n kop. Ik hoor haar gezellig kletsen met de verkoopsters, en een sprankje blijdschap schiet door me heen. Ik heb een prachtige BH aan die me goed zit. Dit keer doe ik zelf het gordijntje open en daar zie ik drie paar ogen op mij gericht. “Ja, heel mooi!” hoor ik ze zeggen. Onwennig stap ik het pashokje uit, en ik hoor niets dan lovende opmerkingen. Ik kreeg pas echt door dat het geen beleefdheid was, nadat een verkoopster me streng aan keek en zei; “Lieverd, ik werk hier al 20 jaar, en ik zie van alles aan vrouwen voorbij komen, dus ik duldt geen tegenspraak wanneer ik zeg dat je prachtig bent”. BAM. En daar kon ik het mee doen. Ze had wel door dat ik me niet zo comfortabel voelde met mezelf. Ik moest er om lachen, en paste nog wat andere dingetjes, waaronder een waanzinnige bikini. Ik had niet durven dromen dat ik ook díe er nog bij zou krijgen… Mijn laatste zelf gekochte bikini stamde nog uit de huwelijksreis van 7(..) jaar geleden en de bikini’s die daarna volgden waren zwangerschapsexemplaren die mijn moeder voor me had meegebracht omdat het me aan kracht ontbrak ze zelf te kopen. Daar heb ik zeker veel plezier van gehad, maar die waren nu echt af gedragen en veelste groot geworden. Het elastiek was er zelfs moe van om mij nog langer bij elkaar te houden. Nee, het was meer dan tijd voor een nieuwe garderobe onderkleding nu we het oude hoofdstuk met ellende afsluiten. En zie hier: een pas sessie in een gezellig klein boetiekje, met een paar heerlijke zonnestralen die vrolijk naar binnen dansen.

De vermoeide moeder is weer aan het bijslapen, omdat zoonlief ein-de-lijk meer ritme heeft en me s’nachts steeds vaker met rust laat. En het voorjaar begint aan te breken, Jesse kan steeds iets meer, Sarah gaat wat extra dagdelen naar de peuters, en ik krijg wat meer m’n handen vrij nu we onze fantastische PGB mevrouw hebben gevonden. Alles is beter aan het worden. Letterlijk en figuurlijk breekt er heel voorzichtig het voorjaar aan in ons leven. Ik durfde er nog niet op te hopen, maar het is toch echt zo. En vandaag was zo'n dag dat ook de zon zich weer even liet zien. Bijna was ik vergeten hoe het ook al weer voelde... maar de herinnering aan die warmte was heerlijk.

Met mijn complete tasje vol mooie nieuwe dingen, sta ik verlegen te zijn. Heb ik dit zomaar gekregen?! Wat ben ik een ongelooflijke bofkont. Wie krijgt zoiets nou? Dankbaar voel ik me. Ondanks alles, of misschien wel dankzij alles, bárst ik van de leuke, lieve, warme, pure, oprechte, gezellige, meelevende, en positieve mensen om me heen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik me een rijk en gezegend mens voel.

PS Ik zal even zeggen dat mijn buurvrouw lid is van de Ladies' Circle, en dat ik dit gekregen heb via dit initiatief nadat zij dat had aangedragen. :)