Thuis

ZO. Ruim 10 dagen later sinds mijn vorige blog, maar we zijn inmiddels thuis hoor!!! Wat een hectiek voor je eens rustig en wel met je laptopje op de bank zit.

Het lijkt of Jesse al veel en veel langer thuis is, maar niets is minder waar. Die kerstdagen maken dat het allemaal anders voelt. We zijn ook voortdurend met de dagen in de war. Op dit moment zit ik lekker geïnstalleerd op mn favo plekje, in de stoel naast het raam. En wel, nadat ik al 6x naar boven ben gehold vanwege "de kinderen". Ze denken zeker; laat mama maar rennen. Al die extra kilootjes.... Want al zie je ze niet direct... dat betekent niet dat ze er dan ook niet zijn! En dan moeten de oliebollen nog komen!Oh come and save me!!

Zoon-lief zit inmiddels ook maar geïnstalleerd in zijn stoel der stoelen, naast mij; de maxi cosi. Dat hebben ze in het ziekenhuis uitgevonden, dat hij dat heerlijk vindt. Nou, perfect. Hij kijkt lekker mee, terwijl ik over hem typ. Want ja... er valt een hoop te vertellen. Of nouja, misschien ook juist niet. Hij doet het namelijk voortreffelijk! We kunnen het zelf maar amper geloven. Nog nooit hebben we meegemaakt hoe het is om een "gewone" baby te hebben die zich laat wegleggen in een bedje!!! Voor ons is dit een regelrecht wonder. En wat te denken van het zelf spelen in de box? Hij doet het allemaal. We lopen gewoon nog steeds met onze mond open door het huis heen. Vooral de eerste 24 uur thuis... spannend natuurlijk! Maar we vielen van de ene verbazing in de andere. Ik zei steeds; "Hij doet het Peter! Kijk dan! Hij slaapt!" En Peter riep steeds verrukt uit; "Linner! Kijk nou, ik was m bijna vergeten! Hij ligt hier nog steeds in de box". Samen hangen we dan voorovergebogen en vol ongeloof naar hem te staren van boven zijn box. We gebruiken de "koetie-koetie" kooswoordjes, om hem maar te doen lachen. We trekken gekke bekken, doen dom, sloven ons uit, keihard genietend ... en we kwijlen nog meer dan hij. Het is fantastisch! Híj is fantastisch! We leven op een wat verlate roze wolk. Wie kan ons wat? Onze kinderen zijn stil en rustig. We zijn weer gezin. En ook Sarah doet vrolijk mee. Hoe helend kan zo'n situatie zijn. Meer dan dit hebben we niet nodig (voor nu :)). Hahah. (Die auto komt later wel :P)

De allereerst nacht was ook spannend. Zou hij het ook hier doen? Helemaal doorslapen tot het eind...?We hadden ons namelijk laten vertellen in het ziekenhuis, dat hij best wel een terugval zou kunnen krijgen thuis, waardoor hij weer even zijn oude, onrustige gedrag zou laten zien. Maar als we de structuur vast bleven houden, was er een grote kans dat het goed kwam. Dus wij, gewapend met briefjes en tijden, OP, naar huis toe! We hielden ons strikt aan de tijden en het schema, en wonder boven wonder verliep het gladjes.

Ik had me de dagen zonder kinderen keer op keer voorgenomen om veel te slapen en te ontspannen "nu het nog kan". Maar telkens lukte dat maar niet.
Het mooiste was dit: ZODRA Jesse weer thuis was, heb ik me toch geslapen!! Als een roosje. En het is zo gebleven. Moeders heeft dr gezin weer compleet. De kuikens weer onder dr vleugels. Hahaha. Ik HOU van het moederinstinct. Het bracht me tot nu toe niets dan goeds.

Voor de rest gaan ook de nachten heel goed. Hij slaapt 9 tot 11 uur achter elkaar door. GLORIE! Ons kind met een afwijking doet het gewoon beter dan ons kind zonder destijds!!! Hahaha.

Bijschrift toevoegen

Dat was het voor nu. De kerst is al geweest, dus dan maar: Een gelukkig nieuw jaar!Onze kerst was wat waterig en snotterig. Iedereen was namelijk ziek, verkouden en koortsig. Maar met oud en nieuw zullen we knallen!! We proosten op een mooie jaarwisseling, maar bovenal op een mooi nieuw JAAR dat voor ons ligt. Wát een jaar was 2013... wat zal 2014 ons brengen? We zijn benieuwd naar al de avonturen die voor ons klaar liggen. Maar we hopen toch wel op een rustiger jaar dan deze... we gaan het meemaken.
Tot volgend jaar!!!

Liefs ons.


PS: Dit liedje zingt Sarah steeds. En dan met name het zinnetje over het kribbetje:
http://www.youtube.com/watch?v=0Y7nfgFI1dY

"In een kibbeletje, in een kibbeletje zoooo kleeeeein! Ligt een babytje, ligt een babytje... enz." Erg grappig. Hahaha